Mijn naam is Ton van Elk de Freese, ik heb een diepe persoonlijke betrokkenheid bij haar missie te weten het levend houden van het leed dat oorlog heet, met als uitgangspunt het einde van de Tweede wereld oorlog in het voormalig Nederlands Indië.
Mijn ouders en oudste zus kwamen uit het voormalige Nederlands-Indië en hebben de nodige ontberingen uit het Jappenkamp tijdens de oorlog moeten ondergaan. Deze traumatische achtergrond leidde ertoe dat mijn ouders op relatief jonge leeftijd overleden zijn en mijn tweeling zus en ik wees werden op jonge leeftijd, Deze familiegeschiedenis heeft mijn betrokkenheid bij Indische en Molukse kwesties sterk beïnvloed.
Ik raakte bij de Stichting betrokken door toedoen van Vincent Mastail. Eerder ben ik al benaderd door de Molukse gemeenschap in Cuijk om te helpen bij het verkrijgen van de bijzondere status voor de graven van oud-KNIL-militairen, en het oprichten van een monument in Cuijk voor de Molukse gemeenschap.
Al bijna vijftig jaar lang heb ik een advocatenpraktijk in Cuijk. Naast mijn professionele werk heb ik mij ingezet voor diverse maatschappelijke organisaties. Zo ben ik betrokken bij de plaatselijke voetbalvereniging en een landelijke motorsportorganisatie, Ik heb mij in het verleden ook bezig gehouden met onder meer Jeugdzorg als voorzitter van een klachten en advies orgaan van een provinciaal opererende organisatie, op jeugdbeschermingsgebied, evenals bij een woning corporatie en ik ben nu nog voorzitter van een stichting die doende is met het exploiteren van een sportaccommodatie in de gemeente Oss.
Ik ben inmiddels 75 jaar en ik hoop dat er in de nabije toekomst jongere mensen opstaan die mijn activiteit binnen de stichting willen gaan overnemen zodat de continuïteit verzekerd wordt. De noodzaak is immers evident gelet op de huidige toestand in de wereld om ons heen.