Mijn naam is Raymond Kruijsboom,
Ik ben de zoon van een KNIL-militair – een echte groene baret, die als commando heeft gevochten in Korea. Mijn vader heeft veel meegemaakt, en op latere leeftijd heeft hij me daarover verteld. Die verhalen hebben diepe indruk op me gemaakt.
Wat er gebeurde in het voormalig Nederlands-Indië – het verdriet, de strijd, het verlies – mag nooit vergeten worden. Op 15 augustus 2024 woonde ik voor het eerst de herdenking bij. Dat raakte me zó, dat ik besloot: nu wil ik iets terugdoen. Voor mijn vader. En voor iedereen die door oorlog is getroffen.
Daarom zet ik me in voor deze herdenking. Uit respect. Uit liefde. En om het verhaal levend te houden – voor de mensen van toen én de generaties van nu.